'Ik was er meteen bij'

Dat zegt Carla, een van de zestig vrijwilligers, over de oprichting van hospice De Duinsche Hoeve in 2010. Even later zegt Theo precies hetzelfde. Geen toeval. Vrijwilligerswerk doen in hospice De Duinsche Hoeve geeft zoveel voldoening dat er bijna geen verloop is.

In het hospice verblijven gasten die een levensverwachting hebben van minder dan drie maanden. De twintig beroepskrachten en de zestig vrijwilligers vormen samen een hecht team om de gasten goede palliatieve zorg te verlenen. 

Carla vertelt: “Er zijn vrijwilligers van ’s morgens acht tot ’s avonds acht, we zijn dan periodes van vier uur aanwezig. De periodes overlappen elkaar, dus meestal werk je toch wel een uurtje met elkaar.”

Theo antwoordt op de vraag wat zijn werk inhoudt: “Ik verricht hand- en spandiensten, voornamelijk in de keuken. Ik ben geen kok, dat kan ik niet, maar ik assisteer wel bij het ontbijt en de lunch en ik help bij het voorbereiden van het warm eten. Als gasten op hun kamer eten, dan breng ik het eten daar naar toe. Ook tussendoor loop ik wel een keer binnen en maak een praatje. Als het weer het toelaat ga ik met een gast een stukje wandelen.”

Ook Carla krijgt die vraag: “In de ochtend is dat voornamelijk voor de ontbijtjes zorgen, je doet huishoudelijk werk, je gaat de kamers van de gasten langs, reageert op bellen. Je geeft dingen door aan de beroepskrachten, je neemt de tijd voor een praatje of je leest de krant samen met een gast. Dus wat zich voordoet, eigenlijk wat je thuis ook doet.”

Covid-19 zorgt natuurlijk wel voor belemmeringen in het contact met elkaar en met de gasten. Ook voor Carla is dat vervelend: “Ik was net begonnen met het opzetten van de mogelijkheid voor gasten om creatieve dingen te doen, maar corona stak daar een stokje voor. Op dit moment kunnen we ons werk niet optimaal doen. We moeten anderhalve meter afstand houden en mondkapjes dragen en dan is het moeilijk om creatief bezig te zijn met een gast.”

Zowel Carla als Theo voelen zich gewaardeerd als vrijwilliger. Er is een coördinator bij wie ze terecht kunnen met problemen, er is een jaarlijkse evaluatie. Theo zegt daarover: “Men realiseert zich heel goed dat de vrijwilligers belangrijk zijn voor de daginvulling van de gasten. Er zijn bijeenkomsten voor de vrijwilligers, er is een jaarlijks uitje en toen ik tien jaar vrijwilliger was, werd ik verrast met een grote bos bloemen.” Carla zegt het zo: ‘Het vrijwilligerswerk in het hospice is inspirerend omdat je als vrijwilliger ook echt wordt gehoord en gewaardeerd.”

Het is onvermijdelijk: de vraag of het niet moeilijk is te werken in een huis waar gasten verblijven die nog maar kort te leven hebben? Carla zegt: “Iedereen gaat daar op zijn eigen manier mee om. Je hebt daar scholing voor gehad en je praat er over met elkaar. Twee keer per jaar is er een herdenkingsdienst voor de gasten die overleden zijn. Er zijn dan natuurlijk ook familieleden aanwezig. We hebben een koortje opgericht, dat zingt liederen tijdens deze bijeenkomsten. Omdat de band met elkaar hecht is, gaat het goed. En we hebben altijd de kans om er een gesprek over te voeren.”

Theo zegt daarover: “De gasten zelf maken het ons gemakkelijker om er mee om te gaan. Bij sommigen is het best pittig en zwaar, vooral als het gaat om jonge mensen. Maar de meeste gasten zijn meestal opgewekt en dat maakt dat voor ons de uren dat wij er zijn niet zwaar en somber verlopen. Oudere mensen hebben dikwijls geaccepteerd dat ze afscheid van het leven gaan nemen. Ze kunnen wel eens boos zijn, maar dat hoort er ook bij.”

Hoe dan ook: petje af voor deze vrijwilligers.

Wil je meer weten? Kijk dan op de website van hospice De Duinsche Hoeve.